Wat zou er mis mee zijn als het aantal probleemgevallen, door aan waarheidsvinding te doen, af zou nemen? Dit zou een forse kostenbesparing opleveren. Per probleemgeval zijn er vaak 20 tot 30 mensen van verschillende instanties bezig. Hierdoor worden processen te ingewikkeld en ondoorzichtig. Dit veroorzaakt een grote kostenpost en lange wachttijden voor de jongeren die “echt” dringend hulp nodig hebben. Dat is onlangs ook gebleken uit de acties van de jeugdzorgmedewerkers die hier last van hebben.

Door officiële instanties werd voorheen altijd verteld dat er in de jeugdzorg niet aan waarheidsvinding gedaan werd. Naar ouders en kinderen werd vrijwel niet geluisterd.

In 2015 is de wet hierop aangepast. De Raad voor de Kinderbescherming en de gecertificeerde instelling worden nu door de wet verplicht de feiten volledig en naar waarheid aan te voeren.

Anno 2019 wordt er echter nog steeds geklaagd over feiten die niet kloppen en dat instanties als Veilig Thuis en de Raad voor de Kinderbescherming zich arrogant gedragen door dit artikel in de wet te negeren. Zelfs kinderrechters doen mee met deze arrogantie en houden zich niet aan dit artikel, hetgeen hoogst opmerkelijk is voor een rechtstaat zoals Nederland dit is.

In juni 2018 heeft de minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport een actieplan naar de Tweede Kamer gestuurd. Dit plan is opgesteld door Jeugdzorg Nederland, de Raad voor de Kinderbescherming en het Landelijk Netwerk Veilig Thuis. De essentie van dit plan is dat ingrijpen in gezinssituaties “zorgvuldig” moet worden voorbereid en onderbouwd, zodat de rechter op basis van de juiste feiten en omstandigheden kan beoordelen of een maatregel genomen moet worden.

Zowel Veilig Thuis als de Raad voor de Kinderbescherming houden zich dus niet aan hun eigen actieplan en gedragen zich nog net zo arrogant als voorheen. En waarom wijzen kinderrechters verzoeken om aan waarheidsvinding te doen ook af? Welk belang hebben zij bij het in stand houden van de geldrondpompmachine,  zoals Cromstrijen’98 HW de jeugdzorg tijdens de verkiezingen in 2018 heeft genoemd?

Het wordt tijd dat de wet “gehandhaafd” gaat worden. De minister voor rechtsbescherming, Sander Dekker, is hiervoor al officieel benaderd door de Landelijke Organisatie Kinderen-Ouders-Grootouders. Zolang handhaven niet gebeurt, is het betreffende artikel in de Jeugdwet, om aan waarheidsvinding te doen, een papieren tijger en hebben genoemde instanties vrij spel en blijft de geldrondpompmachine op volle toeren werken. Zo kan er nooit goed bezuinigd worden.

Leg de bevoegdheid en/of verantwoordelijkheid voor het doen aan waarheidsvinding bij de gemeente. De jeugdzorg is daar immers naartoe verhuist. Veilig Thuis en/of de Raad voor de Kinderbescherming zijn nu vogelvrij en worden niet teruggefloten als zij zich niet aan de wet houden. Dit stimuleert arrogantie alleen maar nog meer. De gemeente wordt gecontroleerd door de door het volk gekozen gemeenteraad. De gemeenteraad is nu echter volkomen machteloos en wordt voortdurend gevraagd om tekorten aan te vullen, dus achter de feiten aan te lopen en het geld rondpompen in stand te houden. De inwoners zijn hier altijd de dupe van, want die betalen hiervoor de rekening.